دادگاه تجدیدنظر چیست؟
تجدید نظر مرحله ثانویه ی رسیدگی به دعاوی در دادگاه ها و مراجع قضایی است. مراجع قضایی موظفند به این درخواست رسیدگی کرده و اقدامات لازم را صورت دهند. دادگاه تجدید نظر از همان اختیاراتی برخوردار است که دادگاه بدوی داراست یعنی هم نسبت به امور موضوعی و هم نسبت به امور حکمی رسیدگی و قضاوت می نماید.
وقتی در دادگاه رایی صادر شود و حکم قطعی دادگاه اعلام شود. این حق به طرفین دعوی داده شده است، که در صورت داشتن هرگونه اعتراض نسبت به رای صادر شده، مخالفت خود را اعلام نمایند و بر همین اساس دادگاه تجدید نظر برگزار می شود.
دادگاه تجدیدنظر پس از بررسی های انجام شده نسبت به دلایلی که طرفین دعوی یا یکی از آن ها آورده است، تشکیل جلسه مجدد می کند که، احتمال تغییر رای در این دادگاه تجدید نظر برابر با محکم بودن مستندات است و این تغییر رای به معنای نقض رای صادر شده بدوی است، به دادگاهی که رسیدگی مجدد را انجام می دهد، دادگاه تجدیدنظر می گویند. که برخلاف دادگاه بدوی که یک دادگاه عمومی است، در دادگاه مرکز استان بررسی می شود.
همچنین لازم به ذکر است که رای دعوایی که در شورای حل اختلاف صادر شده نیز قابل تجدیدنظر است، اما تجدیدنظر آن نه در دادگاه تجدیدنظر استان، بلکه در دادگاه عمومی انجام می شود. اگرچه آرا و احکام صادر شده از نظر قانون قطعی هستند؛ با این حال همه احکام و دعاوی مالی و غیرمالی قابل تجدیدنظر هستند. البته احتمال تغییر رای در دادگاه تجدیدنظر به نوع پرونده بستگی دارد و معمولا در صورتی قابل تغییر است که ادله کافی برای تغییر رای دادگاه وجود داشته باشد.
جهات تجدیدنظر عبارت اند از:
۱- فقدان اعتبار مستندات دادگاه بدوی.
۲- نبود شرایط قانونی برای شهادت شهود.
۳- توجه ننمودن قاضی به دلایل ابزاری.
۴- قاضی یا مرجع صادر کننده رای فاقد صلاحیت رسیدگی به پرونده باشد.
۵- رای صادر شده با موازین شرعی یا مقررات قانونی، ناسازگار و مخالف باشد.
