توقيف اموال عملی حقوقی و موقت است، لذا اموال توقيف شده پس از برائت خوانده و يا پس از تاديه ديون به خواهان ، ” قابل برگشت” به مالک اوليه اموال می‌باشد.
ضبط اموال عملی حقوقی و دائم است، لذا اموال مضبوط در يک پرونده مطروحه هميشه به نفع دولت جمع آوری می‌گردد و “غير قابل برگشت” به مالک اوليه اموال می‌باشد.
تمثيلا عملكرد سازمان جمع آوری اموال تمليكی كشور چنين عملی است.
مصادره اموال، در واقع اين عنوان حقوقی به ضبط اموالی تلقی مي گردد، كه مصرح قانونی در منطوق قانون (متن قانون) داشته باشد، از جمله مفاد منطوق صريح قانون اساسی در اصل چهل و نه، كه مبين استحصال ثروت های نامشروع توسط فرد يا افراد می‌باشد.
