استرداد هدایا تابع شرایطی است و بی قید و شرط نیست.
یکی از شرایطی که هدیه داده شده را میتوان پس از عقد نکاح مطالبه کرد این است که مال مورد هبه ( بخشش ) باقى بوده و از بین نرفته باشد.
به عنوان مثال چنانچه هدیه ، یک دستگاه وسیله نقلیه بوده که از ناحیه زوج به زوجه اهدا شده و این وسیله در اثر تصادف یا آتشسوزى و امثال آن تلف شده باشد، قابل استرداد و مطالبه نخواهد بود.
در صورتى که هبه از نوع معوض نباشد و چنانچه از نوع معوض بوده باشد، عوض داده نشده باشد.
به عنوان مثال واهب (کسی که هدیه داده، در اینجا مثلا داماد )درقبال یک ساعت یه النگو هبه مىکند
مال مورد هبه از مالکیت متهب (گیرنده هدیه و مال ) خارج نشده باشد.
به عنوان مثال چنانچه هدیهگیرنده وسیله نقلیه را فروخته باشد و یا طلا و سکه ای که در زمان عقد گرفته باشد را فروخته باشد یا از طریق به رهن دادن آن به دیگرى، آن را متعلق حق غیر کرده باشد ( مثلا طلا داده به کسی و پولی قرض کرده باشد ) واهب ( هدیه دهنده ) حق مطالبه مال مورد هبه را نخواهد داشت.
شرط دیگر این است، زمانى که در مال مورد هبه تغییرى حاصل شده باشد که از حالت اولیه آن خارج شده باشد؛
به عنوان مثال شمش طلا تبدیل به سکههاى طلا شده باشد و یا مثلا دستبند و انگستر و سرویس جواهر تبدیل به سکه طلا و یا اتومبیل شده باشد که در این حالت مال مورد هدیه را نمىتوان مطالبه کرد. تبدیل مال به مال دیگر به عنوان مثال، تبدیل وسیله نقلیهاى که هدیه شده، به وسیله نقلیه تبدیل شده است.
بنابراین اگر زوج و یا بستگان زوج در زمان عقد سکه و طلا و جواهر به زوجه هدیه کنند و زوجه آنرا بفروشد و یا ان هدایا وجود نداشته باشد دیگر زوج نمیتواند دادخواست استرداد هدایای سر عقد را تقدیم دادگاه نماید .