بر طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدنی، زن نمی‌تواند مسکن مستقلی برای زندگی جدا از شوهرش اختیار کند، مگر اینکه در یک منزل برای زن خطر جانی، مالی و یا شرافتی وجود داشته باشد، که در این صورت زن می‌تواند مسکن جداگانه‌ای برای خودش انتخاب کند و اگر به این علت زن مسکن جداگانه‌ای اختیار کرده باشد، باز هم نفقه او بر عهده شوهر است.
طبق ماده۱۱۰۷ قانون مدنی مسکن جزیی از حق نفقه زوجه می باشد و زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند.
نکته دیگر این ماده این است، که مسکن تهیه شده، باید متناسب با شان و مرتبه اجتماعی زن باشد و در غیر این صورت زن می تواند از سکونت در آن خانه خودداری کند.
بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند، سکنی نماید، مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد؛ همچنین طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است، لبته اگر در زمان عقد شرط انتخاب محل سکونت را به زن داده باشند، دیگر اختیار انتخاب مسکن بر عهده او خواهد بود و اگر زوجه بخواهد در خانه‌ای زندگی نکند، قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او می‌دهد.
