اگر یکی از همسایه‌ها از پرداخت شارژ ساختمان خودداری کند، تکلیف چیست؟
با وجود اینکه سال‌هاست که از رواج پدیده آپارتمان‌نشینی در کشورمان می‌گذرد، هنوز بسیاری از افراد با فرهنگ آن آشنایی ندارند و قوانین آن را رعایت نمی‌کنند.
یکی از بزرگترین مشکلاتی که مدیران ساختمان ها با آن مواجه هستند، پرداخت نکردن شارژ ساختمان توسط برخی از مالکان یا مستأجران است، که این مسئله معمولاً منجر به مشکلا فراوانی از جمله اعتراض باقی اهالی ساختمان منجر می‌شود و در برخی موارد دعواها و جر و بحث‌های بسیاری خواهد داشت.
امضای قرارداد خرید یا اجاره یک آپارتمان، به معنای موافقت با پذیرفتن قوانین آن ساختمان از جمله پرداخت میزان شارژی است که توسط اعضای آن ساختمان به تصویب رسیده است و مالک یا مستأجر موظف است آن را به موقع پرداخت کند. در غیر این صورت با جرایمی روبه‌رو خواهد شد.
شارژ ساختمان چیست؟
منظور از شارژ ساختمان مبلغی است که هر واحد باید برای تامین هزینه‌های عمومی و مشترک ساختمان پرداخت کند. این مبلغ بسته به شرایط و امکانات ساختمان، صرف تعمیر و نگهداری ادوات آن (مثل آسانسور، جک درب پارکینگ، پمپ های آب، سیستم تهویه مطبوع، سیستم سرمایش و گرماش و …)، نظافت مشاعات، حقوق و مزایای سرایدار یا نگهبان و … می‌شود. همچنین در برخی ساختمان‌ها کنتور آب، برق و گاز مشترک و به صورت مشاعی است، بنابراین هزینه‌های قبوض این موارد نیز به مبلغ شارژ اضافه می‌شود و همه ساکنین ساختمان باید هزینه‌های شارژ را به صورت کامل پرداخت کنند و کسی نمی‌تواند مثلا با ادعای اینکه از آسانسور استفاده نمی‌کند، از پرداخت هزینه‌های مربوط به آن خودداری کند.
پرداخت نکردن شارژ ساختمان چه پیامدهایی دارد؟
در صورتی که یک واحد، از پرداخت شارژ ساختمان خودداری کند، مدیر ساختمان با طی مراحلی، می‌تواند به صورت قانونی نسبت به دریافت آن اقدام کند. و آن مراحل قانونی به شرح زیر هستند:
۱- تنظیم اظهارنامه
در مرحله اول مدیر ساختمان باید اظهارنامه‌ای به نام مالک یا مستأجری که از پرداخت شارژ خودداری می کند، تنظیم نماید. در متن اظهارنامه باید به مبلغ بدهی و ریز هزینه های آن و مدتی که پرداخت آن به تعویق افتاده است، اشاره می‌شود.
۲- قطع خدمات مشترک
اگر واحد مذکور با گذشت ۱۰ روز از دریافت اظهارنامه، نسبت به پراخت شارژ خود اقدام ننماید، مدیر ساختمان می‌تواند خدمات مشترک مانند آب گرم، گاز و … را برای آن واحد قطع کند و قطع این خدمات تا زمان پرداخت بدهی ادامه خواهد داشت.
البته نکته مهمی که مدیران ساختمان باید به آن توجه کنند این است که این قطع خدمات تنها به درخصوص خدمات مشترک قابل اجرا است و
اگر در ساختمان کنتورهای آب و برق و گاز مشترک نباشد و هر واحد کنتور مخصوص به خود را داشته باشد و مدیر نسبت به قطع آن‌ها اقدام کند، در خدمات اختصاصی آن واحد دخالت کرده و مرتکب جرم شده است که در ازای آن ممکن است حتی به حبس محکوم شود.
اگر قطع خدمات مشترک ممکن نباشد، مدیر باید برای قطع آب و برق و امثال این‌ها، به مراجع قضایی مراجعه و حکم دریافت کند.
۳- صدور اجرائیه
در صورتی که مالک یا مستأجر یک واحد پس از دریافت اظهارنامه و قطع خدمات مشترک، همچنان نسبت به پرداخت بدهی خود اقدامی ننماید، مدیر ساختمان می تواند به اداره ثبت منطقه مراجعه کند. در این صورت اداره ثبت با توجه به اظهارنامه‌ای که قبلا صادر شده است، برای فرد بدهکار اجرائیه ای صادر می‌کند.
فرد بدهکار پس از دریافت اجرائیه به مدت ده روز فرصت دارد که نسبت به پرداخت بدهی خود و یا توافق با هیئت مدیره ساختمان اقدام کند.
دریافت اجرائیه روشی است برای وادار کردن فرد به پرداخت بدهی شارژ معوقه، بدون نیاز به مراجعه به دادگاه. حکم اجرائیه را اداره ثبت منطقه صادر و به بدهکار ابلاغ می‌کند.
۴- مراجعه به دادگاه
اگر با طی مراحل فوق، مالک یا مستاجر واحد مربوطه همچنان از پرداخت بدهی خود امتناع کند، مدیر ساختمان می‌تواند به دادگاه عمومی حقوقی مراجعه و دادخواستی علیه وی تنظیم نماید.
معمولاً دادگاه به مواردی از این دست بدون نوبت رسیدگی می‌کند، پس از بررسی موارد موجود در پرونده، حکم دادگاه احتمالاً محروم کردن واحد مربوطه از خدمات دولتی و تعیین جریمه‌ای تا دو برابر مبلغ بدهی خواهد بود که به حساب صندوق ساختمان واریز خواهد شد.
