همانطور که می دانیم، امروزه یکی از مهمترین مباحث حقوق قراردادها ،بحث پیرامون مذاکرات پیش قراردادی و مسئولیت مدنی ناشی از نقض آن است. در واقع، مذاکرات پیش قراردادی، روندی که جهت حصول توافق به ضرورت جریان می یابد، گاه دارای ماهیت حقوقی و به تبع آن دارای آثار حقوقی است؛ در این نوع پیش قراردادها، طرفین در مرحله گفتگوهای مقدماتی براي رسیدن به هدف مشترک، در نهایت صداقت، جدیت و شفافیت با یکدیگر همکاری داشته و به ارائه اطلاعات پرداخته و ضمن رعایت رازداری نسبت به اطلاعات محرمانه طرف مقابل و عدم مذاکره موازی، منافع یکدیگر را محترم می شمارند؛ در قانون مدنی از اثر پیش قرارداد مذاکرات مقدماتی طرفین در قرارداد سخنی به میان نیامده است؛ اما با استقراء در موارد این قانون مشخص می شود که قانونگذار به آن بی توجه نیز نبوده است.
از سوی دیگر در رابطه با ماهیت چنین مسئولیتی، عده ای از حقوق دانان اعتقاد بر قراردادی بودن ماهیت اطلاع رسانی پیش قراردادی و برخی دیگر آن را ناشی از حاکمیت قانون و دارای ریشه قهری می دانند.
گفتنی است که به نظر درباره تعهد به پیش قرارداد، در رابطه با شرایط و توابع عقد، به خصوص در قراردادهای استاندارد یا زمانی که طرفین رابطه امانی با هم دارند، چهره مسئولیت رنگ و بوی قراردادی داشته و در جایی که عرف این چنین مسئولیتی را درباره رعایت حسن نیت می شناسد، دارای ماهیت قهری باشد، به نظر می‌آید اگر این توافق، خصوصیات یک قرارداد را دارا باشد و قصد طرفین از بستن این عقد صرفاً تردید در انعقاد عقد اصلی نبوده و واقعاً خواهان انعقاد آن باشند، همچنین با توجه به اینکه امروزه دیگر قراردادها محصور در موارد معین نمی‌باشند، بتوان آن‌ها را قراردادی معتبر دانست.
در نتیجه در صورتی‌که تخلفی هم در اجرای این قرارداد صورت بگیرد، می‌توان بر مبنای مسئولیت قراردادی آن را جبران نمود.
مسأله اصلی در مقاله پیش رو «بررسی مسئولیت مدنی ناشی از نقض پیش قرارداد» می باشد که می توانید آن را از لینک زیر دانلود نمایید.
